Γεγονότα που αξίζει να γνωρίζουμε

Η παραγωγή της γυψοσανίδας

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παρασκευής της γυψοσανίδας, ένα υδατικό πολτό διαπυρωμένου γύψου – λεγόμενη θειικό ασβέστιο ημιένυδρο – απλώνεται μεταξύ των άνω και κάτω φύλλα χαρτιού. Το με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε προϊόν πρέπει να κινείται συνεχώς σε ένα ιμάντα μεταφοράς μέχρι να έχει θέσει ο πολτός. Το φύλλο κατόπιν ξηραίνεται μέχρις ότου η περίσσεια του νερού στην γυψοσανίδα έχει εξατμιστεί. Στην παραγωγή των γυψοσανίδων είναι γνωστή η προσθήκη διαφόρων ουσιών στον πολτό για να ενισχύσει τη διαδικασία παραγωγής ή το ίδιο το πλοίο. Για παράδειγμα, είναι σύνηθες να ελαφρύνει το βάρος του ιλυώδους διαλύματος με την ενσωμάτωση παραγόντων αφρισμού για να παρέχει ένα βαθμό αερισμού που χαμηλώνει την πυκνότητα του τελικού γυψοσανίδες.

θειικό ασβέστιο

Το θειικό ασβέστιο (ή θειικό ασβέστιο) είναι μια ανόργανη ένωση με τον τύπο CaSO₄ και των σχετικών υδρίτες. Στην άνυδρη μορφή της γ-ανυδρίτη, χρησιμοποιείται ως ξηραντικό γενικής χρήσης. Μία συγκεκριμένη ένυδρη της CaSO₄ είναι γνωστή ως γύψο του Παρισιού. Ένα άλλο σημαντικό ένυδρο είναι γύψος, η οποία εμφανίζεται φυσικά ως ένα ορυκτό. Ειδικά γύψος χρησιμοποιείται ευρέως για βιομηχανικές εφαρμογές, π.χ. ως δομικό υλικό, υλικό πληρώσεως, σε πολυμερή κλπ όλες τις μορφές της CaSO₄ εμφανίζονται ως λευκά στερεά και είναι ελάχιστα διαλυτό στο νερό. Το θειικό ασβέστιο προκαλεί μόνιμη σκληρότητα στο νερό.
Η ανόργανη ένωση CaSO₄ λαμβάνει χώρα σε τρία επίπεδα ενυδάτωσης:

• άνυδρη κατάσταση (όνομα ορυκτά: “ανυδρίτης”) Με τον τύπο CaSO₄.
• διένυδρο (όνομα ορυκτό: “γύψος”) Με τον τύπο CaSO₄(Η₂O₂.
• ημιυδρίτη με τον τύπο CaSO₄(Η2₂O) 0.5. Ειδικά ημι-υδρίτες μπορούν να διακριθούν ως α-ημιένυδρο και βήτα-ημιένυδρο.

Ενυδάτωση και αφυδάτωση αντιδράσεις
Όταν εφαρμόζεται θερμότητα, γύψος μετατρέπεται σε ένα μερικώς αφυδατωμένο ανόργανο – η λεγόμενη ημιένυδρο θειικό ασβέστιο, διαπυρωμένου γύψου, ή γύψο του Παρισιού. Διαπυρωμένου γύψου έχει τον τύπο CaSO₄· (Πη₂O), όπου το 0,5 ≤ n ≤ 0,8. Θερμοκρασίες μεταξύ 100 ° C και 150 ° C (212 ° F – 302 ° F) είναι αναγκαία για να απομακρυνθεί το νερό που είναι δεσμευμένο στη δομή του. Η ακριβής θερμοκρασία θέρμανσης και ο χρόνος εξαρτώνται από την υγρασία του περιβάλλοντος. Οι θερμοκρασίες τόσο υψηλές όσο 170 ° C (338 ° F) εφαρμόζονται για την βιομηχανική πύρωση. Ωστόσο, σε αυτές τις θερμοκρασίες ο σχηματισμός των εκκινήσεων γ-ανυδρίτης. Η θερμική ενέργεια που παραδίδεται στο γύψο αυτή τη στιγμή (η θερμότητα ενυδάτωσης) τείνει να πάει σε οδήγηση εκτός νερού (όπως υδρατμούς) αντί να αυξηθεί η θερμοκρασία του ορυκτού, το οποίο ανεβαίνει αργά μέχρι να φύγει το νερό, τότε αυξάνεται ταχύτερα . Η εξίσωση για την μερική αφυδάτωση είναι η ακόλουθη:

Η ενδόθερμη ιδιότητα αυτής της αντίδρασης σχετίζεται με την απόδοση των γυψοσανίδων, προσδίδοντας πυρασφάλεια σε οικιστικές και άλλες κατασκευές. Σε μια πυρκαγιά, η δομή πίσω από ένα φύλλο γυψοσανίδας θα παραμείνει σχετικά δροσερή καθώς το νερό χάνεται από τον γύψο, αποτρέποντας έτσι και επιβραδύνοντας τη ζημιά στο πλαίσιο (μέσω καύσης μελών ξύλου ή απώλειας αντοχής του χάλυβα σε υψηλές θερμοκρασίες) κατάρρευση. Σε υψηλότερες θερμοκρασίες, το θειικό ασβέστιο απελευθερώνει οξυγόνο και δρα ως οξειδωτικό μέσο. Αυτό το υλικό χαρακτηριστικό χρησιμοποιείται στην αλουμινοθερμία. Σε αντίθεση με τα περισσότερα μέταλλα, τα οποία όταν επανυδατώνονται απλά σχηματίζουν υγρούς ή ημιπολύτιμους πολτούς ή παραμένουν σε σκόνη, ο πυρωμένος γύψος έχει ασυνήθιστη ιδιότητα. Όταν αναμειγνύεται με νερό σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, μετατρέπεται χημικά πίσω στην προτιμώμενη μορφή διένυδρου ενώ είναι φυσικά “σύνθεση” σε ένα άκαμπτο και σχετικά ισχυρή γύψου κρυσταλλικό πλέγμα, όπως φαίνεται στην παρακάτω εξίσωση:

Αυτή η εξώθερμη αντίδραση καθιστά τόσο εύκολο να ρίχνει γύψου σε διάφορα σχήματα, συμπεριλαμβανομένων φύλλων για ξερολιθιές, μπαστούνια για μαυροπίνακα κιμωλία, και καλούπια (π.χ. για να ακινητοποιήσει σπασμένα κόκκαλα, ή για χύτευση μετάλλων). Αναμιγνύεται με πολυμερή, έχει χρησιμοποιηθεί ως τσιμέντο επισκευής οστού.
Όταν θερμαίνεται στους 180 ° C, μια σχεδόν νερό-ελεύθερη μορφή, αποκαλούμενη γ-ανυδρίτης (CaSO₄· πη₂O όπου το η = 0 έως 0,05), σχηματίζεται. γ-ανυδρίτη αντιδρά μόνο βραδέως με νερό για να επιστρέψει στην κατάσταση διένυδρο, έτσι ώστε να χρησιμοποιείται ευρέως ως εμπορικό αποξηραντικό. Όταν θερμαίνεται άνω των 250 ° C, η εντελώς άνυδρη μορφή του β-ανυδρίτη λαμβάνει χώρα. β-ανυδρίτης δεν αντιδρά με το νερό, ακόμη και πάνω από γεωλογικά χρονοδιαγράμματα, εκτός πολύ λεπτοθρυμματισμένο.

Γύψος

Γύψος είναι ένα δομικό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται ως προστατευτικό ή / και διακοσμητικό υλικό επικάλυψης για τοίχους, οροφές και στη μούχλα και χύτευση και ρίχνει διακοσμητικά δομικά στοιχεία.
Στόκοι είναι γύψινα, το οποίο χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανάγλυφες διακοσμήσεις.
Οι πιο κοινοί τύποι σοβά συνταγοποιούνται είτε από γύψο, ασβέστη, τσιμέντο ή ως κύριο συστατικό. Γύψος παράγεται ως ξηρή σκόνη (γύψου σε σκόνη). Όταν η σκόνη αναμιγνύεται με νερό, ένα άκαμπτο αλλά εφαρμόσιμη πάστα σχηματίζεται. Η εξώθερμη αντίδραση με το νερό ελευθερώνει θερμότητα, μέσω μιας διαδικασίας κρυστάλλωσης, τότε το ενυδατωμένο γύψο σκληραίνει.

Γύψος Γύψος

σοβά γύψου, ή γύψο του Παρισιού, παράγεται με θερμική επεξεργασία του γύψου (περίπου 300 ° F / 150 ° C.):
Υπόθεση₄· 2Η₂Το + θερμότητα → CaSO₄· 0.5Η₂Σχετικά 1,5 ώρες +₂O (κυκλοφόρησε ως ατμός).
Ο γύψος μπορεί να επαναδιαμορφωθεί με ανάμειξη της ξηρής σκόνης με νερό. Για να ξεκινήσει η ρύθμιση του μη τροποποιημένου γύψου, η ξηρή σκόνη αναμειγνύεται με νερό. Μετά από περ. 10 λεπτά, η αντίδραση ρύθμισης τίθεται σε λειτουργία και ολοκληρώνεται μετά από περίπου. 45 λεπτά. Ωστόσο, η πλήρης ρύθμιση του γύψου επιτυγχάνεται μετά από περίπου. 72 ώρες. Εάν ο γύψος ή ο γύψος θερμαίνεται πάνω από τους 266 ° F / 130 ° C, σχηματίζεται ημιυδρίτη. Η σκόνη ημιένυδρου μπορεί επίσης να μετασχηματιστεί σε γύψο όταν διασπαρεί σε νερό.