Feiten die de moeite waard zijn om te weten

De productie van gipsplaat

Tijdens het productieproces van gipsplaat, een waterige slurry van gecalcineerd gips – zogenaamde calciumsulfaathemihydraat – verspreid tussen de bovenste en onderste vellen. Het daardoor ontstane product moeten continu worden bewogen op een transportband totdat de suspensie is ingesteld. Het vel wordt gedroogd totdat het overtollige water in de gipsplaat verdampt. Bij de productie van gipsplaat is het bekend om verschillende stoffen aan de suspensie om het productieproces of de plaat zelf te verbeteren. Bijvoorbeeld is het gebruikelijk om het gewicht van de suspensie te verlichten door het opnemen schuimmiddelen tot een mate van beluchting, die de dichtheid van de uiteindelijke bouwplaat verlaagt verschaffen.

Calciumsulfaat

Calciumsulfaat (of calciumsulfaat) een anorganische verbinding met formule CaSO₄ en aanverwante hydrateert. In watervrije vorm van γ-anhydriet, wordt het gebruikt als een algemene doeleinden droogmiddel. Een bijzondere hydraat van CaSO₄ zogenaamde gips. Een andere belangrijke hydraat gips, die van nature voorkomt als mineraal. Bijzonder gips wordt veel gebruikt voor industriële toepassingen, b.v. als bouwmateriaal, vulstof in polymeren etc. Alle vormen van CaSO₄ verschijnen als witte vaste stoffen en zijn nauwelijks oplosbaar in water. Calciumsulfaat veroorzaakt permanente hardheid van het water.
De anorganische verbinding CaSO₄ komt in drie hydratatieniveaus:

• watervrije toestand (minerale Naam: “anhydriet”) Als volgt CaSO₄.
• dihydraat (minerale Naam: “gips”) Als volgt CaSO₄(H₂O)₂.
• hemihydraat met formule CaSO₄(H2₂O) 0.5. Specifieke hemihydraten kunnen worden onderscheiden als alfa-hemihydraat en bèta-hemihydraat.

Hydratatie en dehydratatiereacties
Door verhitting, gips omgezet in een gedeeltelijk gedehydrateerde mineraal – de zogenaamde kalk sulfaat hemihydraat, gecalcineerd gips of gips. Gebrand gips de formule CaSO₄· (NH₂O), waarin 0,5 ≤ n ≤ 0,8. Temperaturen tussen 100 ° C en 150 ° C (212 ° F – 302 ° F) nodig om het water dat is gebonden in de structuur te verwijderen. De exacte verwarmingstemperatuur en zijn afhankelijk van de omgevingsvochtigheid. Temperaturen van wel 170 ° C (338 ° F) worden toegepast voor de industriële calcineren. Echter, bij deze temperaturen de vorming van γ-anhydriet gestart. De warmte-energie die aan het gips op dit tijdstip (de hydratatiewarmte) volgt gewoonlijk wegrijden water (waterdamp) in plaats van de temperatuur van het mineraal, die langzaam stijgt totdat het water weg te gaan, dan stijgt sneller . De vergelijking voor de gedeeltelijke dehydratatie is het volgende:

De endotherme eigenschap van deze reactie is van belang voor de prestaties van gipsplaat, wat brandwerendheid verleent aan residentiële en andere structuren. Bij een brand blijft de structuur achter een gipsplaat relatief koel omdat er water uit het gips verloren gaat, waardoor schade aan de lijst wordt voorkomen en vertraagd (door verbranding van houten onderdelen of verlies van sterkte van staal bij hoge temperaturen) en als gevolg daarvan structurele schade ontstaat. ineenstorting. Bij hogere temperaturen geeft calciumsulfaat zuurstof af en werkt daardoor als oxidatiemiddel. Dit materiaalkenmerk wordt gebruikt in aluminothermy. In tegenstelling tot de meeste mineralen, die bij rehydratie eenvoudig vloeibare of half vloeibare pasta's vormen, of poederachtig blijven, heeft gecalcineerd gips een ongewone eigenschap. Wanneer het wordt gemengd met water bij kamertemperatuur, wordt het chemisch terug naar de dihydraatvorm die de voorkeur heeft, terwijl het fysiek is “omgeving” een stijf en relatief sterke gips kristalrooster zoals in de onderstaande vergelijking:

Deze exotherme reactie maakt het zo gemakkelijk gips gegoten in verschillende vormen zoals platen voor drywalls, sticks krijt en schimmels (bijvoorbeeld botbreuken immobiliseren, of metalen gietstukken). Gemengd met polymeren, is het gebruikt als botherstel cement.
Bij verwarmen tot 180 ° C, een nagenoeg watervrije vorm zogenaamde γ-anhydriet (CaSO₄· nH₂O waarin n = 0-0,05) wordt gevormd. y-anhydriet reageert maar langzaam met water te keren naar het dihydraat toestand, zodat deze op grote schaal wordt gebruikt als commerciële droogmiddel. Als boven 250 ° C verwarmd, het volledig watervrije vorm van β-anhydriet optreedt. P-anhydriet reageert niet met water, zelfs over geologische tijdschalen, tenzij zeer fijn gemalen.

Gips

Gips is een bouwstof die wordt toegepast als beschermende en / of decoratieve coating voor wanden, plafonds en kneden en vormen gegoten en decoratieve bouwelementen.
Stucwerk is pleisterwerk, die wordt gebruikt om verlichting decoraties te produceren.
De meest voorkomende vormen van gips zijn samengesteld uit ofwel gips, kalk of cement als hoofdingrediënt. Gips wordt geproduceerd als een droog poeder (gipspoeder). Wanneer het poeder wordt gemengd met water, wordt een stijve maar werkbaar pasta gevormd. De exotherme reactie met water komt warmte door een kristallisatieproces, wordt de gehydrateerde gips verhardt.

Gips pleister

Gips of gips, wordt geproduceerd door een warmtebehandeling van gips (ongeveer 300 ° F / 150 ° C.):
CaSO₄· 2H₂De warmte → + CaSO₄· 0,5 H₂Over 1,5 uur +₂O (uitgebracht als stoom).
Gips kan opnieuw worden gevormd door het droge poeder te mengen met water. Om de instelling van niet-gemodificeerde pleister te initiëren, wordt het droge poeder gemengd met water. Na ongeveer 10 minuten, zet de reactie van de instelling in en is voltooid na ongeveer. 45 minuten. Een volledige instelling van het gips wordt echter na ca. 72 uur. Als gips of gips wordt verwarmd tot boven 266 ° F / 130 ° C, wordt hemihydraat gevormd. Hemihydraatpoeder kan ook worden omgezet in gips wanneer het in water wordt gedispergeerd.