Υπερήχων φωσφορούχου ανάκτησης από ιλύς αποχέτευσης
- Η παγκόσμια ζήτηση φωσφόρου αυξάνεται, ενώ η προμήθεια φυσικών πόρων φωσφόρου λιγοστεύει.
- Η ιλύς αποχέτευσης και η τέφρα λυμάτων είναι πλούσιες σε φώσφορο και επομένως μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πηγή για την ανάκτηση του φωσφόρου.
- Η υπερήχων υγρή-χημική επεξεργασία και καθίζηση βελτιώνει την ανάκτηση του φωσφορικού από ιλύος αποχέτευσης, καθώς και από την τέφρα της αποτεφρώματος ιλύος και καθιστά την ανάκαμψη σημαντικά πιο οικονομική.
Φωσφόρου
Ο φωσφόρου (φωσφόρος, P) είναι ένας μη ανανεώσιμος πόρος, ο οποίος χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό στη γεωργία ως λίπασμα, καθώς και σε πολλές βιομηχανίες, όπου ο φωσφόρου είναι ένα πολύτιμο πρόσθετο (π.χ. βαφές, απορρυπαντικά πλυντηρίων, επιβραδυντικά φλόγας, ζωοτροφές). Η ιλύς αποχέτευσης, η αποτεφρώση τέφρα (ISSA), η κοπριά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι πλούσια σε φώσφορο, καθιστώντας τα πηγή αποκατάστασης του φωσφόρου όσον αφορά τον πεπερασμένου πόρου του φωσφόρου καθώς και τις περιβαλλοντικές ανησυχίες.
Τα ποσοστά ανάκτησης φωσφόρου από τις ροές υγρών λυμάτων μπορούν να φθάσουν το 40 στο 50%, ενώ τα ποσοστά ανάκτησης από την ιλύς αποχέτευσης και την ιλύος αποχέτευσης μπορεί να φθάσουν μέχρι και το 90%. Ο φωσφόρος μπορεί να καταβυθίζεται σε πολλές μορφές, ένας από τους οποίους είναι ένας από αυτούς (αποτιμάται ως ένα υψηλής ποιότητας λίπασμα αργής απελευθέρωσης). Για να καταστεί η ανάκτηση του φωσφόρου οικονομική, η διαδικασία ανάκτησης πρέπει να βελτιωθεί. Υπερήχους είναι μια μέθοδος εντατικοποίηση της διαδικασίας που επιταχύνει τη διαδικασία και αυξάνει την απόδοση των ανακτημένων ορυκτών.
Υπερήχων αποκατάσταση φωσφόρου
Κάτω από κατεργασία με υπερήχους, πολύτιμα υλικά, όπως στραβίτη (φωσφορικό αμμώνιο (MAP)), φωσφορικό ασβέστιο, υδροξυαπτίτη (ΧΑΠ)/υδροξυαπατιική ασβέστιο, όξινο φωσφορικό ασβέστιο, φωσφορικό νάτριο, και διυδρικό όξινο φωσφορικό μαγνήσιο μπορούν να ανακτηθούν από ροές αποβλήτων. Η υπερηχητική θεραπεία βελτιώνει τη υγρή-χημική εκχύλιση, καθώς και την καθίζηση και κρυστάλλωση (Sono-κρυσταλλοποίηση) πολύτιμων υλικών από ιλύς αποχέτευσης και από την τέφρα της αποτεφρωμένου ιλύος.
Ενώ η περιεκτικότητα σε φώσφορο (8-10%), σίδηρος (10-15%), και αλουμίνιο (5-10%) στην τέφρα της μονοαποτεφρωμένων ιλύος λυμάτων είναι αρκετά υψηλή, περιέχει επίσης τοξικά βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδο, κάδμιο, χαλκό και ψευδάργυρο.
Θεραπεία – Μια διαδικασία δύο βημάτων
-
- εκχύλιση οξέος
Το πρώτο βήμα της ανάκτησης φωσφορικού οξέος είναι η εκχύλιση ή η έκπλυση του φωσφόρου από ιλύος αποχέτευσης ή η αποτέφρωση της τέφρας της ιλύος αποχέτευσης (ISSA) με τη χρήση οξέος όπως θειικό οξύ ή υδροχλωρικό οξύ. Υπερήχων ανάμειξη προωθεί την υγρή-χημική έκπλυση με την αύξηση της μεταφοράς μάζας μεταξύ του οξέος και της ISSA, έτσι ώστε μια πλήρης έκπλυση του φωσφόρου επιτυγχάνεται γρήγορα. Για τη βελτίωση της διαδικασίας εκχύλισης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα βήμα προ-επεξεργασίας με χρήση αιθυλενοδιινοτετραακεματικού οξέος (EDTA).
-
- Καθίζηση φωσφόρου
Υπερήχων κρυστάλλωση βελτιώνει την καθίζηση των φωσφορικών αλάτων σημαντικά αυξάνοντας τα σημεία σπορά και επιταχύνοντας την προσρόφηση και συγκέντρωση των μορίων για να σχηματίσουν ένα κρύσταλλο. Υπερήχων καθίζηση του φωσφόρου από τα λύματα και ISSA μπορεί να επιτευχθεί π.χ., χρησιμοποιώντας υδροξείδιο του μαγνησίου και υδροξείδιο του αμμωνίου. Το προκύπτον ίζημα είναι στραβίτη, μια Ένωση που αποτελείται από μαγνήσιο, αμμώνιο, φώσφορο και οξυγόνο.
Σονοκρυστάλλωση του Στραβίτη
Υπερήχων διασποράς προωθεί τη μαζική μεταφορά μεταξύ των φάσεων και κινεί το πυρήνωση και την ανάπτυξη κρυστάλλων για φωσφορικά άλατα (π.χ., στρουβίτη/Map).
Υπερήχων ενσωματωμένη καθίζηση και κρυστάλλωση της στραβίτης επιτρέπει τη θεραπεία του μεγάλου όγκου strams σε βιομηχανική κλίμακα. Το ζήτημα της επεξεργασίας μιας μεγάλης ροής ιλύος αποχέτευσης μπορεί να επιλυθεί με μια συνεχή υπερηχητική διαδικασία, η οποία επιταχύνει την κρυστάλλωση της στραβίτης και βελτιώνει το κρυστάλλινο μέγεθος που παράγει μικρότερα, πιο ομοιόμορφα φωσφορικών σωματιδίων. Η κατανομή μεγέθους των αιωρούμενων σωματιδίων είναι καθοριζόμενη ταχύτητα πυρήνωση και ο επακόλουθος ρυθμός ανάπτυξης κρυστάλλων. Επιταχυνόμενη πυρήνωση και ανέστειλε την ανάπτυξη είναι οι βασικοί παράγοντες για την καθίζηση των κρυσταλλικό φωσφορικών σωματιδίων, δηλαδή στραβίτη, σε ένα υδατικό διάλυμα. Υπερήχους είναι μια μέθοδος εντατικοποίηση της διαδικασίας που βελτιώνει την ανάμειξη, προκειμένου να επιτευχθεί μια ομοιογενής κατανομή των αντιδραστικών ιόντων.
Υπερηχητική καθίζηση είναι γνωστό για να δώσει στενότερη κατανομή μεγέθους σωματιδίων, μικρότερο μέγεθος κρυστάλλου, ελεγχόμενη μορφολογία και καθώς και γρήγορο ρυθμό πυρήνωση.
Κρύσταλλοι struvite κατακρημνισμένοι από τα λύματα χοίρων (πηγή: Kim et al. 2017)
Καλή καθίζηση αποτελέσματα μπορεί να επιτευχθεί για παράδειγμα με PO3-4 : NH+4 : Mg2 + σε αναλογία 1:3: 4. Η εμβέλεια του pH από 8 έως 10 οδηγεί σε μέγιστη απελευθέρωση φωσφορικού π
Υπερήχους είναι μια εξαιρετικά αποδοτική διαδικασία εντείνοντας την τεχνική για την προώθηση της καθίζησης των πολύτιμων υλικών, όπως το φωσφορικό ασβέστιο, φωσφορικό αμμώνιο μαγνήσιο (MAP) και υδροξυαπατιίδη (ΧΑΠ), υδροξυαπτίτη ασβεστίου, όξινο φωσφορικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, και διυδρικό όξινο νάτριο από λύματα. Η ιλύς αποχέτευσης, η κοπριά και τα γαλακτοκομικά απόβλητα είναι γνωστά ως πλούσια σε θρεπτικά συστατικά λύματα, τα οποία είναι κατάλληλα για την παραγωγή πολύτιμων υλικών μέσω υπερήχων υποβοηθούμενης καθίζησης.
Σχηματισμός κρυστάλλου:
mg2 + + NH+4 + HPO2-4 + Η2ο –> MgNH4Po4 ∙ 6H2O + H+
Υψηλής ισχύος υπερήχων επεξεργαστές από το εργαστήριο σε πιλοτική και βιομηχανική κλίμακα.
Βιομηχανικός εξοπλισμός υπερήχων για έκπλυση και καθίζηση
Τα υπερηχητικά συστήματα και οι αντιδραστήρες υψηλής απόδοσης απαιτούνται για τη θεραπεία της αποτεφρωμένων λυμάτων ιλύος αποχέτευσης (ISSA) και της ιλύος αποχέτευσης σε βιομηχανική κλίμακα. Hielscher υπέρηχοι ειδικεύεται στο σχεδιασμό και την κατασκευή του υψηλής ισχύος υπερήχων εξοπλισμού – από εργαστήριο και πάγκο-πάνω σε πλήρως βιομηχανικές μονάδες. Υπερήχων Hielscher είναι ισχυρή και χτίστηκε για τη λειτουργία 24/7 υπό πλήρες φορτίο σε απαιτητικά περιβάλλοντα. Εξαρτήματα όπως αντιδραστήρες κυττάρων ροής με διάφορες γεωμετρίες, sonοτροφορίες (υπερήχων ανιχνευτές) και τα κέρατα αναμνηστική επιτρέπουν τη βέλτιστη προσαρμογή του συστήματος υπερήχων στις απαιτήσεις της διεργασίας. Για να επεξεργαστεί μεγάλες ροές όγκου, Hielscher προσφέρει 4kW, 10kW και 16kW μονάδες υπερήχων, η οποία μπορεί να συνδυαστεί εύκολα παράλληλα με υπερήχων συστάδες.
Εξελιγμένα Υπερήχων Hielscher διαθέτουν μια ψηφιακή οθόνη αφής για εύκολη λειτουργία και ακριβή έλεγχο των παραμέτρων της διεργασίας.
Η φιλικότητα προς το χρήστη και μια εύκολη, ασφαλής λειτουργία είναι βασικά χαρακτηριστικά των Υπερήχων Hielscher. Ο απομακρυσμένος έλεγχος προγράμματος περιήγησης επιτρέπει τη λειτουργία και τον έλεγχο του συστήματος υπερήχων μέσω PC, έξυπνο τηλέφωνο ή tablet.
Ο παρακάτω πίνακας σας δίνει μια ένδειξη για την κατά προσέγγιση ικανότητα επεξεργασίας των υπερήχων μας:
| Μαζική Όγκος | Ρυθμός ροής | Προτεινόμενες συσκευές |
|---|---|---|
| 10 έως 2000mL | 20 έως 400mL / λεπτό | Uf200 ः t, UP400St |
| 0.1 έως 20 λίτρα | 0.2 έως 4 λίτρα / λεπτό | UIP2000hdT |
| 10 έως 100L | 2 έως 10 λίτρα / λεπτό | UIP4000hdT |
| μ.δ. | 10 έως 100 λίτρα / λεπτό | UIP16000 |
| μ.δ. | μεγαλύτερος | σύμπλεγμα UIP16000 |
Επικοινωνήστε μαζί μας! / Ρωτήστε μας!
Λογοτεχνία / Αναφορές
- Ντοντς, Τζον α.; Η Μπιφαέν. Λουίναρντ, Ολιβιέ. Γκροσίερ, Ρομάν. Ντέιβιντ, Ρενέ. Χάσουν, Μύριαμ. Μπαϊγιόν, Φαμπιέν. Γκατούελ, Σεντρίν. Lyczko, Ναταλί (2007): η επίδραση του υπερήχων σε διεργασίες κρυστάλλωση-καθίζηση: μερικά παραδείγματα και ένα νέο μοντέλο διαχωρισμού. Χαρακτηρισμός σωματιδίων και σωματιδίων, Γουάιλι-ΒCH Βερλαγκ, 2007, 24 (1), PP. 18-28
- Κουχάρντα, α.; Πρασάνα, κ. (2016): εκχύλιση θρεπτικών συστατικών από λύματα γαλακτοπαραγωγής με τη μορφή χάρτη (φωσφορικό αμμώνιο μαγνήσιο) και ΧΑΠ (Υδροξυαπατιτέ). Rasayan περιοδικό της χημείας vol. 9, αριθ. 2; 2016, 215-221.
- Κιμ, Ντι. Τζιν Μιν, Κέι. Λι, Κέι. Yu, M. S:; Πάρκο, K.Y. (2017): Επιδράσεις του pH, των μοριακών αναλογιών και της προεπεξεργασίας στην ανάκαμψη του φωσφόρου μέσω κρυστάλλωσης από λύματα των λυμάτων αναερόβιες συνθήκες χωνευμένου χοίρου. Έρευνα περιβαλλοντικής μηχανικής 22 (1), 2017. το 12-18.
- Ραχμάν, μ., Σάλλε, μ., Ασάν, α., Χοσάιν, μ., ρα, γ. (2014): παραγωγή κρυσταλλικό λίπασμα απελευθέρωσης από απόβλητα μέσω κρυστάλλωσης. Ηνωμένα αραβικά. J. Chem. 7, 139 – 155.
Γεγονότα που αξίζει να γνωρίζουμε
Πώς λειτουργεί υπερήχων καθίζηση?
Υπερήχους επιπτώσεις πυρήνωση και κρυστάλλινη ανάπτυξη, μια διαδικασία γνωστή ως ηχοκρυστάλλωση.
Πρώτον, η εφαρμογή του υπερήχων επιτρέπει να επηρεάσει το ρυθμό του πυρήνωση, όπου υπάρχουν συμπαγείς κρύσταλλοι μορφή από ένα υγρό διάλυμα. Ο υπέρημος υψηλής ισχύος δημιουργεί Σπηλαίωση, η οποία είναι η ανάπτυξη και η κατάρρευση των φυσαλίδων κενού σε ένα υγρό μέσο. Η κατάρρευση των φυσαλίδων κενού εισάγει ενέργεια στο σύστημα και μειώνει την κρίσιμη περίσσεια ελεύθερη ενέργεια. Με αυτόν τον τρόπο, τα σημεία διασποράς και τα πυρήνωση ξεκινούν με υψηλό ρυθμό και την πρώτη φορά. Στη διασύνδεση μεταξύ φούσκα σπηλαίωσης και το διάλυμα, το ήμισυ του διαλυτικού μορίου είναι διασολιωμένο από το διαλύτη, ενώ το άλλο μισό του μόριο επιφάνεια καλύπτεται από τη φούσκα σπηλαίωσης, έτσι ώστε το ποσοστό υδρονεύρωσης μειώνεται. Η αποκατάσταση του διαλυτού μορίου εμποδίζεται, ενώ η πήξη των μορίων στο διάλυμα αυξάνεται.
Δεύτερον, κατεργασία με υπερήχους προωθεί την ανάπτυξη του κρυστάλλου. Υπερήχων ανάμειξη προωθεί την ανάπτυξη των κρυστάλλων με την προώθηση της μαζικής μεταφοράς και συγκέντρωση των μορίων.
Τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται με κατεργασία με υπερήχους μπορεί να ελεγχθεί από τη λειτουργία υπερήχων:
Συνεχής υπερηχητική επεξεργασία:
Συνεχής υπερήχων θεραπεία του διαλύματος παράγει πολλά σημεία πυρήνωση, έτσι ώστε ένας μεγάλος αριθμός των μικρών κρυστάλλων δημιουργούνται
Παλμική κατεργασία με υπερήχους:
Η εφαρμογή της παλμική/ανακυκλωμένη κατεργασία με υπερήχους επιτρέπει τον ακριβή έλεγχο σε κρυστάλλινο μέγεθος
Κατεργασία με υπερήχους για την έναρξη της πυρήνωση:
Όταν ο υπέρηχος εφαρμόζεται μόνο κατά την έναρξη της διαδικασίας κρυστάλλωσης, σχηματίζονται ένας πεπερασμένος αριθμός πυρήνων, οι οποίοι στη συνέχεια αναπτύσσονται σε μεγαλύτερο μέγεθος.
Χρησιμοποιώντας υπερήχους κατά τη διάρκεια κρυστάλλωση, ο ρυθμός ανάπτυξης, το μέγεθος, και το σχήμα των κρυστάλλων δομές μπορεί να επηρεαστεί και να ελέγχεται. Οι διάφορες επιλογές της κατεργασίας με υπερήχους κάνουν Sono-κρυστάλλωση διεργασίες ακριβώς ελεγχόμενη και επαναλαμβανόμενη.
υπερηχητική σπηλαίωση
Όταν υπερήχων υψηλής έντασης Cross ένα υγρό μέσο, υψηλής πίεσης (συμπίεση) και χαμηλής πίεσης (αραίωση) κύματα εναλλάσσεται μέσω του υγρού. Όταν η αρνητική πίεση που προκαλείται για ένα υπερηχητικό κύμα που διασχίζει ένα υγρό είναι αρκετά μεγάλο, η απόσταση μεταξύ των μορίων του υγρού υπερβαίνει την ελάχιστη μοριακή απόσταση που απαιτείται για να κρατήσει το υγρό άθικτο, και στη συνέχεια το υγρό καταρρέει έτσι ώστε το κενό δημιουργούνται φυσαλίδες ή κενά. Αυτές οι φυσαλίδες κενού είναι επίσης γνωστές ως σπηλαίωση Φυσαλίδες.
Φυσαλίδες σπηλαίωσης που χρησιμοποιούνται για την ενέργεια υπερήχων εφαρμογές όπως ανάμειξη, διασποράς, άλεσμα, Εξαγωγή εμφανίζονται κάτω από εντάσεις υπερήχων υψηλότερες από 10 WCM2. Οι φυσαλίδες σπηλαίωσης μεγαλώνουν σε αρκετούς κύκλους ακουστικής χαμηλής πίεσης/υψηλής πίεσης μέχρι να φθάσουν σε μια διάσταση όπου δεν μπορούν να απορροφήσουν περισσότερη ενέργεια. Όταν μια φούσκα σπηλαίωσης έχει φθάσει το μέγιστο μέγεθός της, καταρρέει βίαια κατά τη διάρκεια ενός κύκλου συμπίεσης. Τα βίαια επίπεδα μιας παροδικής φούσκα σπηλαίωσης δημιουργεί ακραίες συνθήκες, όπως πολύ υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις, πολύ υψηλή πίεση και διαφορές θερμοκρασίας και πίδακες υγρών. Αυτές οι δυνάμεις είναι η πηγή για χημικές και μηχανικές επιδράσεις που χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές υπερήχων. Κάθε κατάρρευση φούσκα μπορεί να θεωρηθεί ως ένας μικροπαράγοντας στον οποίο οι θερμοκρασίες αρκετών χιλιάδων βαθμών και οι πιέσεις υψηλότερες από 1000 ατμόσφαιρες δημιουργούνται ακαριαία [Suslick a et al 1986].
Υπερήχων εκχύλιση βασίζεται στην ακουστική Σπηλαίωση και τις υδροδυναμικές δυνάμεις διάτμησης της
Φωσφόρου
Ο φωσφόρου είναι ένας βασικός, μη επαναγενημικός πόρος και οι εμπειρογνώμονες ήδη προβλέπουν ότι ο κόσμος θα χτυπήσει “κορυφή φωσφορούχου”, δηλαδή ο χρόνος από τον οποίο η προμήθεια δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση, σε περίπου 20 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη χαρακτηρίσει τον φώσφορο ως κρίσιμη πρώτη ύλη.
Η ιλύς λυμάτων χρησιμοποιείται συχνά ως διασπορά λιπασμάτων στα χωράφια. Ωστόσο, δεδομένου ότι η ιλύος αποχέτευσης δεν περιέχει μόνο πολύτιμα φωσφορικά αλλά και επιβλαβή βαρέα μέταλλα και οργανικούς ρύπους, πολλές χώρες όπως η Γερμανία, περιορίζουν από τη νομοθεσία πόση ιλύος αποχέτευσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα. Πολλές χώρες όπως η Γερμανία έχουν αυστηρούς κανονισμούς για τα λιπάσματα, οι οποίοι περιορίζουν αυστηρά τη μόλυνση με βαρέα μέταλλα. Δεδομένου ότι ο φωσφόρου είναι πεπερασμένος πόρος, ο Γερμανικός κανονισμός για την ιλύος αποχέτευσης από το 2017 απαιτεί από τους φορείς εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων αποχέτευσης να ανακυκλώνουν φωσφορικά
Ο φωσφόρου μπορεί να ανακτηθεί από τα λύματα, την ιλύς αποχέτευσης, καθώς και από την τέφρα της αποτεφρώματος ιλύος αποχέτευσης.
Φωσφορικό
Μια φωσφορική, μια ανόργανη χημική, είναι ένα άλας φωσφορικού οξέος. Τα ανόργανα φωσφορικά άλατα εξορύσσονται για να αποκτήσουν φώσφορο για χρήση στη γεωργία και τη βιομηχανία. Στη βιολογική χημεία, ένα φωσφορικό άλας, ή Οργανοφωσφορικό, είναι ένας εστέρας φωσφορικού οξέος.
Μην συγχέετε το όνομα φωσφόρου με το στοιχείο φωσφόρου (χημικό σύμβολο P). Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ένα πολυδύναμο μη μέταλλο της ομάδας του αζώτου, φωσφόρου συνήθως βρίσκεται σε ανόργανες φωσφορικές πέτρες.
Τα οργανικά φωσφορικά άλατα είναι σημαντικά στη βιοχημεία και τη βιογεωχημεία.
Φωσφορική είναι η ονομασία του ιόντων PO43-. Το φωσφορικό οξύ, από την άλλη πλευρά, είναι το όνομα του τριπροτικού οξέος H3PO3. Αυτός είναι ένας συνδυασμός 3 ωρών+ ιόντα και ένα φωσφίτη (PO33-ιόντων.
Το φώσφορο είναι το χημικό στοιχείο που έχει το σύμβολο P και τον ατομικό αριθμό 15. Οι ενώσεις φωσφόρου χρησιμοποιούνται επίσης ευρέως σε εκρηκτικές ύλες, νευρικούς παράγοντες, αγώνες τριβής, πυροτεχνήματα, φυτοφάρμακα, οδοντόκρεμα και απορρυπαντικά.
Στρουβίτη
Ο στρούβίτης, που επίσης αναφέρεται ως φωσφορικό αμμώνιο (MAP), είναι ένα φωσφορικό ορυκτό με τον χημικό τύπο NH4MgPO4· 6Η2O. Struvite κρυσταλλώνει στο ορθοχομικό σύστημα ως λευκό έως κιτρινωπό ή καφέ-λευκό πυραμιδικά κρύσταλλα ή σε πλατάτ-όπως μορφές. Όντας ένα μαλακό ορυκτό, struvite έχει σκληρότητα Mohs 1,5 έως 2 και ένα χαμηλό ειδικό βάρος του 1,7. Υπό ουδέτερες και αλκαλικές συνθήκες struvite είναι σχεδόν διαλυτό, αλλά μπορεί εύκολα να διαλυθεί σε οξύ. Οι κρύσταλλοι struvite διαμορφώνουν όταν υπάρχει ένας τυφλοπόντικας στην αναλογία τυφλοπόντικων (1:1:1) του μαγνησίου, της αμμωνίας και του φωσφορικού άλατος στα λύματα. Και τα τρία στοιχεία – μαγνήσιο, αμμωνία και φωσφορικό άλας – Συνήθως υπάρχουν στα λύματα: μαγνήσιο που προέρχεται κυρίως από το έδαφος, το θαλασσινό νερό και το πόσιμο ύδωρ, η αμμωνία διαιρείται από την ουρία στα λύματα και τα φωσφορικά άλατα που προέρχονται από τρόφιμα, σαπούνια και απορρυπαντικά στα λύματα. Με αυτά τα τρία στοιχεία παρόντες, η στραβίτη είναι πιο πιθανό να σχηματιστεί σε υψηλότερες τιμές pH, υψηλότερη αγωγιμότητα, χαμηλότερες θερμοκρασίες και υψηλότερες συγκεντρώσεις μαγνησίου, αμμωνίας και φωσφορικών αλάτων. Η ανάκτηση του φωσφόρου από τις ροές λυμάτων ως στραβίτη και την ανακύκλωση αυτών των θρεπτικών συστατικών ως λίπασμα για τη γεωργία είναι ελπιδοφόρα.
Ο στρούβίτης είναι ένα πολύτιμο ορυκτό λίπασμα αργής απελευθέρωσης που χρησιμοποιείται στη γεωργία, το οποίο έχει τα πλεονεκτήματα να είναι κοκκώδης, εύκολο στη χρήση και χωρίς οσμές.